وبلاگ شخصی علی پیروزمند

درحالی که تحصیلات عالی بخاطر موضوعات فراوان در حال مرگ است و امید شایانی برای نجاتش وجود ندارد، ما وارد سالهایی شدیم که میل به ادامه تحصیل بشدت کاهش یافته و رو به نابودییست. من احتمال دادم که با حضور کرونا در کشورمان و یا شاید حتی جهان، تحصیلات آنلاین فاز جدیدی باشد از تحصیلات که پیش روی جوانان و مردم قرار گرفته تا از آن استفاده کنند. اما آیا امکان این جایگزینی وجود دارد؟ 

(مطالعه 4 دقیقه)

همیشه در بین دوستان خود و هرآنجا که گفتمانی در باب دانشگاه و تحصیلات آکادمیک شکل گرفته این را متذکر شده‌ام که تحصیلات عالی در حال نابود شدن است. امری که ما در حال حاضر شاهد آن هستیم تنها یک پوسته‌ است که ظاهر پر از عیب و ایراد را پوشانده، و آنهم تنها روی کاغذ است! شاید گمان کنید شوخیست اما شخصا به شکل جدی، پایداری تحصیلات دانشگاهی و حضور دانشجویان در دانشگاه ها را مبتنی بر سه عامل می‌دانم:

1. ارتباط گرفتن یا برقراری ارتباط با جنس مخالف
2. راضی نگه‌داشتن و رهایی از فشار خانواده/جامعه
3. برای پسران رهایی از سربازی - برای دختران اغلب آزادی های بیشتر

و اما مسائل فوق به خودی خود نشان دهنده‌ی این انحطاط و فروپاشی جامعه‌ی دانشگاهیست. و باید در نظر داشت که مسائل مطرح شده توانایی زنده نگه داشتن دانشگاه‌ها را در بلند مدت ندارد و بر همین اساس معتقدم که تحصیلات عالی بنا بر عللی در آستانه‌ی یک خودکشی پیچیده‌است، این علل عبارتند از:

• هزینه‌های سرسام آور دانشجویان
• شکست ‌های مالی
• محتوای قدیمی و به روز نشده
• زیرساختی آکادمیک که بیشتر درپی تصدی پست است تا تعالی
• عدم وجود بازار کار و نبود چشم‌اندازی مناسب برای دنیای پس از فارغ‌التحصیلی

 پیشبینی آینده و یا آینده پژوهی بسیار سخت و شاید ناممکن است، اما نگاهی که به آینده‌‌ی این مسئله دارم اینگونه‌است:

1.  ابتدا اینکه بسیاری از دانشگاه ها تعطیل میشوند. 
2. تعدادی از دانشگاه‌ها خصوصی شده و اساتید برتر، مجرب و توانمند مشغول تدریس در آنها خواهند شد، و تحصیل خوب نیز مانند بسیاری از پتانسیل ها در یک جامعه‌ی کاپیتالیستی در دسترس قشر سرمایه‌دار قرار خواهد گرفت.
3. اگر شرایط اقتصادی و آزادیهای مدنی جامعه‌ به شکل امروزی باقی‌ بماند و تغییر شگرفی حاصل نشود، دانشگاه‌ها نیز بدل خواهند شد به مکانی برای کسب مدرک تحصیلی به جهت مهاجرت و خروج از کشور.

 و پس از آن آنچه جایگزین دانشگاهها برای افراد خواهد شد، آموزش آنلاین است تا بر روی مطالب تازه‌تر و با خشم اداری بسیار کمتر تمرکز کنند. پس از سرنگونی سیستم قدیمی به دلیل سنگین بودن، مقدار زیادی از منابع موجود در سیستم آزاد می شود. (به ویژه اساتید) 

در حال حاضر دانشگاه ها هنوز بیشتر استادان‌را در اختیار دارند، اما این مشاغل عمدتا اوج و محدود هستند. در دنیای آنلاین، مربیان این فرصت را خواهند داشت که با یک مارک تجاری پیرامون سبک آموزش شخصی خود، واقعا تاثیرگذار باشند. آنها دارای محتوای یوتیوب، سبک های خاص برای آموزش مطالب خاص و غیره خواهند شد و این موسسات آموزشی جدید به دنبال آنها خواهند بود.

 و همچنین قطعا در این سبک برخی از موارد منفی نیز وجود دارد.

-  جایگزینی قرار گرفتن در یک مکان خاص برای یادگیری دشوار است. - همچنین زمان گذراندن در دانشگاه از بسیاری جهات به عنوان یک تجربه ناب زندگی قابل مقایسه نیست. * اما ممکن است موسسات جدید با اجاره یا ساخت فضاهای دیگر از این امر تقلید کنند.(شاید حتی خرید یا اجاره دانشگاه های قدیمی).

 با این حال ، عنصر اصلی تخریب تحصیلات، حضور شایانی خواهد داشت.

• تصدی پست،
• درجه،
• جنگ های تلخ بین استادان در مورد احترام و مقام،
• آموزش مطالب قدیمی،
• تمرکز بر نظریه در مقابل عمل،
• و غیره.

همه این موارد به شدت مورد حمله یک ذهنیت جدید قرار می‌گیرد که بر شخصیت معلم تمرکز دارد.

تازه بودن مطالب و مهمتر از همه - مزایای قابل اندازه گیری که شخص با شرکت در آن دوره یا مجموعه دوره ها دریافت می کند.

من فکر می کنم گروه‌های آموزشی مدارک سفارشی را تنظیم می٬کنند که ترکیبی خاص از تحصیلات گوناگون است.  مثلا هنر‌ها، خلاقیت، تجارت، فلسفه، همراه با مهارت های کامپیوتری را آموزش دهند.

چنین چیزی بیشتر شبیه به مجموعه‎ای از نشان های ساخته شده توسط نهاد‌های خصوصی‌ست برای رسمیت بخشیدن به محتوای ارائه شده‌شان در چهارچوب تحصیلات عالی، و از آن پس مدارک تحصیلی ارائه شده صرفا اعتبارنامه‌ای از معلمان عالی خواهد بود تا یک نشان دولتی و سازمانی از یک دانشگاه قدیمی.

بنابراین به جای گرفتن مدرک فارغ‌التحصیلی وزارت علوم از دانشگاه تهران، گواهینامه های زیر را خواهید داشت:

• علوم سیاسی مدرن، صادق زیباکلام
• تاریخ نوین، باستانی پاریزی
• اقتصاد، محمود سریع‌القلم
• و...

اینچنین مثال هایی برای گذراندن بهترین دوره ها در مورد بهترین مباحث وجود خواهد داشت. و طبعا کارفرمایان افرادی را می خواهند که این مطالب را درک کنند.

بنظرم می‌رسد سیستم قدیمی آماده‌ی سقوط است! نمیتوانم صبر کنم برای دیدن اینکه چنین چیزی پس از روزهای زندگی من شکل می‌گیرد یا خیر.