وبلاگ شخصی علی پیروزمند

از اونجایی که خیلیا با املا اینچنین واژگان مشکل دارن، خواستم به این موضوع پرداخته باشم که در دسترس باشه. همه ما ممکن است گاها در حال نوشتن باشیم و آنی مغزمان قفل کند، تنها برسر املا یک واژه! ترجیح یا ترجیه؟ توجیه یا توجیح؟ و... پس در اینجا به شما توضیح خواهم داد.

اگر مقصود شما از نگارش این واژه :

- برتری داشتن - فزونی - فضیلت - سبقت و تقدم ، کسی یا چیزی باشد،

باید از " ترجیح " استفاده کنید.

همچنین اگر مقصود شما از نگارش این واژه :

- امیدواری - رجا - امیدوارسازی - امیددهی - امید داشتن باشد،

باید از "ترجیه" استفاده کنید.

از اونجایی که همه با املا اینچنین واژگان مشکل دارن، خواستم به این موضوع پرداخته باشم که در دسترس باشه .

قطعا همه ‎ی ما جایی به این دوراهی برخوردیم که خب (توجیه یا توجیح؟)

ممکن است در عین حال که احساس میکنیم توجیه درسته، اما نوشتنش با ح خیلی آشنا تر بنظر بیاد!

و یا ذهن ما گاه به شکل ناخودآگاه این واژه را با دیگر کلمات هم آوا مقایسه میکنه.

برای مثال: ترجیح . و اینجاست که ما دچار اشتباه شده و "ح" ‌ای که نباید به کار میبردیم رو به کار میبریم و املاش اشتباه از آب در میاد.

توجیه از وجه می‌آید. یعنی موجه نشان دادن.

این واژه باید با -ه- نوشته شود نه -ح-

{متقاعد کردن} این شیوا ترین معنایی بود که برای واژه توجیه به ذهنم رسید.به طور کلی واژه «توجیه» به معنای قانع کردن و ذکر ادله برای چیزیست.

*(البته: گاه در زبان، توجیه کردن، بهانه آوردن و بهانه تراشی نیز معنی معنا میشود.)