وبلاگ شخصی علی پیروزمند

از اونجایی که همه با املا اینچنین واژگان مشکل دارن، خواستم به این موضوع پرداخته باشم که در دسترس باشه .

قطعا همه ‎ی ما جایی به این دوراهی برخوردیم که خب (توجیه یا توجیح؟)

ممکن است در عین حال که احساس میکنیم توجیه درسته، اما نوشتنش با ح خیلی آشنا تر بنظر بیاد!

و یا ذهن ما گاه به شکل ناخودآگاه این واژه را با دیگر کلمات هم آوا مقایسه میکنه.

برای مثال: ترجیح . و اینجاست که ما دچار اشتباه شده و "ح" ‌ای که نباید به کار میبردیم رو به کار میبریم و املاش اشتباه از آب در میاد.

توجیه از وجه می‌آید. یعنی موجه نشان دادن.

این واژه باید با -ه- نوشته شود نه -ح-

{متقاعد کردن} این شیوا ترین معنایی بود که برای واژه توجیه به ذهنم رسید.به طور کلی واژه «توجیه» به معنای قانع کردن و ذکر ادله برای چیزیست.

*(البته: گاه در زبان، توجیه کردن، بهانه آوردن و بهانه تراشی نیز معنی معنا میشود.)