وبلاگ شخصی علی پیروزمند

من به دلیل مشکلات پوستی و چشمی خود، به شکل مستمر و تقریبا بیشتر از حد معمول به پزشک و پزشک‌ها مراجعه می‌کنم. و در این خصوص یکی از مواردی که همیشه برای من را می‌داده، فراموش کردن آنچه که پزشک برای انجام دادن توصیه می‌کند، بوده و هست.

اغلب، توصیه‌های درمانی، مراقبتی، نحوه مصرف داروها، عوامل شکل‌گیری معضل و راه‌های پیش‌گیری از آن، عمده ترین صحبت‌ها و گفته‌های پزشکان هستند. که اگر درحال مبارزه با بیماری‌ای باشید به خوبی می‌دانید که هرکدام از آنها به تنهایی می‌تواند چقدر فکر شما را مشغول خود سازد.

عاملی که باعث شد من تصمیم بگیرم این پست را بنویسم این بود که اخیرا متوجه شدم که فقط من نیستم که دچار این مشکل است و تقریبا بیشتر اطرافیانم دچار آن هستند که معمولا توصیه‌های دکتر خود را پس از بیرون رفتن از مطب فراموش می‌کنند.

فلذا پس‌از سالها رفت و آمد به مطب‌ها و کلینیک‌ها، شاید چند توصیه کوتاه از تجربیاتم بتواند به شما تجربه بهتری از مراجعه‌تان بدهد.

اینکه متوسط میزان ویزیت توسط یک پزشک که از حدود 15 دقیقه هم فرا تر نمی‌رود و دیالوگ‌های زیادی هم ندارد اما در پایان شما حتی 50درصد آن را به یاد ندارید می‌تواند حاصل دلایل متعددی از جمله:

 احساس کم‌رویی و معذب بودن

 معمولا مطب پزشک‌ها بسیار بی‌روح و خشک است و اگر بتوان عبارت رسمی را برای آن استفاده کرد، افراد به شکل رسمی در آنجا حضور پیدا می‌کنند و این تا حدود زیادی باعث می‌شود که تمام مدت با خود احساس کم‌رویی و معذب بودن داشته باشیم.

پیشنهاد من این است که برای رفع این حس به خود یاد آوری کنید که شما برای ویزیت شدن به پزشک مورد نظر پول پرداخته‌اید پس حق این را دارید که با اطمینان خاطر و راحتی مورد درمان قرار بگیرید. واضح و آشکار سوال بپرسید، اگر پزشک حرف شما را قطع کرد دوباره از همانجا سوالتان را ادامه دهید و حتی در صورت لزوم از صحبت های پزشک خود یادداشت بردارید. قلم و کاغذ هم لازم نیست. کافیست موبایلتان در دست باشد و در نوت گوشی چکیده گفته ها را بنویسید. 

با حتی می‌توانید از قبل سوالاتی که ذهنتان را به خود مشغول کرده را یادداشت کنید تا به خاطر مشکلاتی از قبیل شلوغی، استرس و هر عامل دیگری، فراموش نکنید آنها را بپرسید.

حتما بدانید رفع ابهامات و سوالات ذهنی شما، حق شماست و پزشک‌ها نیز عجله‌ای برای بیرون کردن شما از مطب خود ندارند. فقط شمایید که باید یخ خود را باز کرده و با دیدن روپوش سفید ذهنتان قفل نشود.

استرس

طبعا هر بیماری‌ای و نشانه‌ای از عدم سلامت در ما بر روی روان ما تاثیر گذاشته و بسیاری از رشته افکار ذهنی‌مان را مختل می‌کند. چنان که این فشار ذهنی عاملی‌ست که ما سوالات خود را فراموش کنیم و آنچه را که پزشک به ما گفته را نیز همینطور. برای این مرحله نیز، یادداشت برداری پیشنهاد خوبی می‌‌تواند باشد.

سو گیری های ذهنی که عامل فراموشی می‌شوند

گاهی از اوقات ما گفته های پزشک را دوست نداریم، چرا که این توصیه ها و صحبت ها بر خلاف میل باطنی ما هستند، پس ذهن ما به خودی خود، آنها را به نحوی نادیده گرفته و پس از مدتی به فراموشی می‌سپارد. برای مثال ممکن است شما پیش زمینه‌های ابتلا به دیابت را دارا باشید و مصرف شکلات و شیرینی جات برایتان مضر است، و از جانب دیگر، علاقه به شکلات در شما اجتناب ناپذیر است. فلذا بسیار طبیعیست که ذهن شما توصیه "شکلات نخور" پزشک را به آسانی فراموش می‌کند. شاید بهتر باشد اسم این فراموشی را (فراموشی باانگیزه) نیز بگذاریم.

برای رفع این مشکل، شاید بهتر باشد مرتبا گفته پزشک را تکرار کنید و در مقابل او نیز، این گفته را بازگو کنید تا ذهنتان آن را به خوبی به خاطر بسپارد و از زیر آن در نرود.

 از سوالات دم دستگیره‌ای خودداری کنید.

یکی دیگر از مشکلات من به هنگام مراجعه به پزشک این بوده که دائما در طول روند ویزیت سوالی در ذهن خود مرور کرده‌ام و با خجالت خواسته‌ام آن را مطرح کنم. این مرور ذهنی سوال باعث می‌شود آنچه که گفته می‌شود را نیز به خوبی متوجه نشوم چرا که ذهنم مشغول کلنجار رفتن برای مطرح کردن آن ایده ذهنی‌ست. پس ناگهان عمدتا به هنگام خروج از اتاق پزشک، در لحظه‌ای که ملاقات به پایان می‌رسد با نگاه به اینکه این آخرین فرصت است، سوال خود را پرسیده‌ام. 

به همین دلیل اسم این سوالات را سوالات دم دستگیره‌ای گذاشته‌ام که عمدتا مواردی هستند که بیمار نمی‌داند آنها را مطرح کند یا خیر! و جالب اینکه اغلب همان سوالات لحظه ‌آخری نیز در در ذهن باقی نمانده‌‌اند، چرا که شما مشغول رفتنید، پزشک مشغول فراخواندن بیمار بعدی‌ست و حتی ممکن است دکتر سوال شما را به خوبی متوجه نشود، چه رسد به اینکه به آن جواب دهد، و نکته دیگر اینکه اگر توضیحات پزشک مبهم باشد نیز، شما امکان مطرح کردن سوال دیگر از درون گفته های او را نخواهید داشت، چرا که وقت شما به اتمام رسیده و شما مشغول رفتن هستید.

پس بهتر است حتی اگر لحظه آخر چیزی به ذهنتان رسید، برگردید، بنشینید و با آرامش سوال خود را مطرح کنید. چه بسا ممکن است توضیحات لازم طولانی باشند و موضوعات تازه‌ای مطرح شود.

جمع بندی:

1-     سوالات خود را یادداشت کرده و با آمادگی قبلی در مطب حاضر شوید.

2-     اگر پزشک حرف شما را قطع کرد، مجددا ادامه دهید تا به خوبی ابهامات‌تان برطرف شود.

3-     نکات و توصیه های پزشکتان را یادداشت کنید.

4-     از سوالات دم دستگیره‌ای خودداری کنید.

5-     در صورت لزوم، برای جلوگیری از فراموشی احتمالی، گفته‌های پزشک را به خود او بازگو کنید تا بیشتر در خاطرتان بماند، مثلا بگویید: ( یه لحظه، فکر کنم گفتید باید ..... درسته؟ )

امیدوارم این توصیه‌ها هیچوقت مورد استفاده‌تان قرار نگیرد.