وبلاگ شخصی علی پیروزمند

 شما در این پست خواهید خواند که تنهایی چگونه می‌تواند برای شما مفید باشد.

این یادداشت کوتاه، صحبتی‌ست در خصوص آنچه که احساس می‌کنم می‌شود آنرا "ترس واقعی" نامید.

در این پست سعی کرده‌ام به دو مساله بپردازم، ابتدا چرایی اینکه کشور های توسعه یافته مهاجر پذیر اند، و با پرداختن به این استدلال نتیجه گیری‌ای داشته‌ام برای پاسخ به این سوال که "چرا احساس یاس در نسل جدید رشد یافته؟"

یادداشتی به مناسبت تولد امسالم، از اشتباهاتی که تلاش می‌کنم از آنها یادبگیرم.

برای تولدم...

مدتها بود که این ایده را در ذهن می‌پروراندم که آنچه خوانده‌ام را با شما به اشتراک بگذارم، منتها چالش پیش روی من زیاد بودن از این قبیل محتوا بود و تکراری بودن آن. که خب چه بخوانیم خوب است؟ چه کتابی بیشتر می‌تواند خوب باشد؟ و بسیاری هم بسیار بهتر از من مشغول انجام این‌کار (معرفی کتاب) هستند. فلذا خیلی به انجام این کار مایل نیستم. احتمالا برای اینجا بخشی مختص به کتب اضافه کنم و در آن شاید نقدی کوتاه، یا شاید تنها طبقه‌بندی‌ای داشتم باشم برای آنچه که تاکنون خوانده ام. در همین ابتدا این کار باعث شده تمام کتبی که پیش از این خوانده‌ام را برداشته و قدری مرور کنم، برای به اشتراک گذاشتن معرفی‌ای از آنها در اینجا. شاید هم آرشیوی باشند برای در دسترس قرار گرفتن در اینترنت. معرفی هایی بی طرفانه، در فضایی که تمام فروشندگان اینترنتی کتاب مایلند از همه‌ی محصولاتشان تبلیغ کنند.

به‌هر روی و با هر نیتی که شده، بیش از این درگیر جزئیات نخواهم شد و این پست نگاشته شد، تا پذیرای پیشنهادات شما باشم در این خصوص که 

" چه کنیم خوب است؟ "

(امکان ارسال نظر در این پست به صورت خصوصی و تا یک هفته فعال است)

آپدیت پست : 24اکتبر2021

من متوجه شدم که جمع آوری یک آرشیو از آنچه که تا کنون خوانده‌ام بیش از جد زمان‌بر خواهد بود و همچنین از آنجائی که استقبال صورت گرفته نیز آنطور که باید، باب میل نبود، احساس کردم شاید بهتر باشد زمانی که قرار است صرف جمع آوری این آرشیو کنم را مشغول انجام دیگر کارها باشم چرا که به میزان بیشتری میتوانند برای من مفید بوده و سود برسانند. پس چند کتابی نیز که یادداشتی برای آنها تهیه کرده بودم را کنار گذاشته و احتمالا دیگر این بخش آپدیت نخواهد شد.

13:11:51 2021-10-24

پاییز و کلاه، چتربارانی من

پاییز و غم، گریه‌ی پنهانی من

مهر است و شدید بی‌قرارت هستم

دلتنگ تو ام، یاردبستانی من..

من فکر می‌کنم/تجربه‌ی شخصی من این را می‌گوید، که در یک سبک زندگی ایده‌آل و مطلوب هنگامی که شب‌ها می‌خوابید باید کاملا از نظر روحی و همچنین جسمی، احساس خستگی داشته باشید.

هیچ مدرک و پژوهش و فرمول خاصی ندارم که برای اثبات، چاشنی این ادعا کنم، اما مطمئن هستم درروزهایی که بدن و ذهن خودم را تحت فشار قرار داده و کارهای بیشتری انجام می‌دهم، سالم‌تر، خوشحال‌تر و راضی تر هستم. فلذا خواب راحت‌تری را نیز تجربه ‌می‌کنم.

همچنین علاوه بر سلامت، خوشحالی و احساس رضایت که در بالا نیز به آنها اشاره کردم، می‌توان با عملی کردن این ایده، کارهای بیشتری نیز انجام داد :)

پس دست از تنبلی بردارید و هرروز تلاش کنید مقداری خسته شوید ..

من فکر میکنم پوچ گرایی ساخته شده توسط آلبر کامو یکی از قدرتمند ترین مفاهیم کاربردی فلسفی ماست که اغلب به این صورت تعریف میشود که در ادامه این پست به شکل مفصل تری به آن پرداخته خواهد شد و از ان خواهید خواند.

مردم همگی محتاج یک راه فوری و آسان برای بهتر شدن شرایط اند. برای همین [بدون تحلیل‌و تفکر] اغلب راه‌هایی که برای تسکین‌شان پیشنهاد می‌شود را می‌پذیرند، بی‌توجه به آنکه این راه ها ممکن است به ضررشان تمام شود. و این درحالی‌است که منتقدین و کسانی که پیشنهاد دهنده‌ی راه هایی برای اصلاح بوده‌اند، هیچوقت نسبت به نتایج اعمال خود و نتیجه‌ی کنشگری‌هاشان پاسخگو نیستند.

مردم نیز، با توجه به اینکه تقریبا همگی:

- صرفا دنبال‌کننده‌ی ایده‌ها بوده و نسبت به ابعاد آن آگاهی‌ای ندارند،

و همچنین از آنجائی که:

- بررسی موشکافانه‌ی این کنش ها ممکن است موجب رو به رو شدن آنها با اشتباهات‌شان شود؛

از این بررسی کارنامه انتخاب ‌هاشان اجتناب کرده و در تنگنا نیز حاشا می‌کنند.

و آنچه می‌ماند این است که ما با یک جبهه‌ی نفرت انگیز برای مردم رو به رو هستیم، و از سوی دیگر مخالفان آن جبهه که درحال سود بردن از این نفرت، برای خود هستند.

22/05/00