وبلاگ شخصی علی پیروزمند

طول سالیان اخیر احساس نارضایتی در میان مردم بسیار گسترش پیدا کرده و برخی، به هنگام نام بردن از دلایل آن تنها انگشت اشاره خودشان را به سمت و سوی مسائل اقتصادی برده و یا موضوعاتی سیاسی را مسبب آن می‌دانند. که مقصر دانستن هر کدام از آنها به تنهایی، به شکل غریبی نگاهی ساده انگارانه به بحران های شکل گرفته فعلی‌ست. اما من در طول شب گذشته ایده‌ای به ذهنم رسید که فکر می‌کنم ارزش ثبت کردنش را دارد.

چه می‌شود اگر ما کمتر خوشحال باشیم؟

من به دلیل مشکلات پوستی و چشمی خود، به شکل مستمر و تقریبا بیشتر از حد معمول به پزشک و پزشک‌ها مراجعه می‌کنم. و در این خصوص یکی از مواردی که همیشه برای من را می‌داده، فراموش کردن آنچه که پزشک برای انجام دادن توصیه می‌کند، بوده و هست.

 باورنکردنی اما واقعی! داستان یک کلاهبرداری که بیست و چند سال در جریان بوده و هیچکس نه تنها بویی از آن نبرده، که حتی به آن توجهی نکرده. شما  من عاشق این مرد هستم، جسارت و نبوغ این مرد نشان می‌دهد همه دولتهای محلی از ونکوور تا ولادیوستوک و هرجای دیگری واقعا تا چه حد ناتوان هستند. اما به‌هرحال من برای این مرد خوشحالم که توانسته از جسارت خود سود ببرد.

(مطالعه 3دقیقه)