وبلاگ شخصی علی پیروزمند

بدین مناسبت که بعد از یازده سال وبلاگ نویسی، روز گذشته چیزی حدود پانصد و پنجاه بازدید داشتم که در شرایط رکود این حرفه، مقدار بازدید قابل توجهیست.

در یک مقطع خاص متوجه شدم که محتوای ارزشمند و جدی که بتواند برروی ذهن ها تاثیر قابل توجهی داشته باشد و برای تفکری مفید باشد، در توییتر و تلگرام و اینستاگرام تولید نمیشود. و همچنین آنها که میخواهند تاثیر اساسی و بنیادین را بگذارند از این طریق اقدام نمیکنند. صد البته، آنها هم که مایلند ارتقایی حداقلی در تفکرات خود داشته باشند اقدام به خواندن کتاب و مقالات گوناگون میکنند. که خب با کنار هم گذاشتن اینها به این نتیجه رسیدم که روند وبلاگ نویسی خود را کمی حرفه‌ای تر کرده و به مسائل ارزشمند تری بپردازم. بدین جهت فعالیتم در این وبلاگ اغاز شد. اکنون چند ماه بیشتر نمیگذرد. و این برایم خوشایند است بسیار تا بسیار. 

در این مسیر هدف تاثیرگذاریست، و القای حداقلی از آگاهی.

این آگاهی صرفا میتواند تکرار مکررات باشد، و یا پرداختن به اصول موجود در جامعه، آن مسائلی که خود به خوبی آنها را میدانید. اما من احساس میکنم که نوشتن‌شان این قدرت را دارد که به شکل منظم تری دسته‌بندی و تقسیم کند. البته که کوچکترین برآیند این سازماندهی اغلب میتواند نظم باشد. همه‌ی ما نیازمند نگاهی نو هستیم به دنیای بیرونمان.

شاید مدتها بعد فعالیت خود را به شبکه‌های اجتماعی عام تر هم بگسترانم، اما حالا فکر نمیکنم زمان خوبی باشد برای چنین مساله‌ای. فعالیت ها در این فضا اغلب برای سرگرمیست و افراد، خود نیز میلی به جز این ندارند، تنها محتوایی برای وقت گذراندن بدون ذره‌ای فایده...

پ.ن: زین پس محوای شخصی که یادداشت های فردی خودم است در صفحه‌ی اول وبلاگ قرار نمیگیرد. چرا که فکر میکنم لطمه‌/تداخلی است در روند مطالب که به اشتراک گذاشته شده. و در صورت تمایل میتوانید از دسته بندی موضوعات استفاده کرده و مطالب شخصی را انتخاب کنید.