وبلاگ شخصی علی پیروزمند

ما در برهه‌ای زندگی میکنیم که رسانه نه تنها تاریخ، بلکه "حال" را دستخوش تغییر و به افکار گروه هدف که عام مردم هستند، می‌فروشد. قطعا شما عدد 1500 مربوط به آبان را در تمامی محافل و مجامع و بحث ها شنیده‌اید. این عدد آنقدر عمیق به افکار و روان ایرانیان تزریق شده و که بدیهیات به شمار میرود. اما تا کنون از خود پرسیده‌اید چنین آماری از کجا آمد؟ به صحت آن شک کرده‌اید؟

23 آبان با برادرم صحبت کرده بودم برای اینکه ماشینی برایم دست و پا کند. حساب و کتاب کرده بودم، با پس‌اندازم و قرض هایی که داده بودم و همینطور حقوق ماه های بعدم میتوانستم بخرم، بخشی از پول آن نقدا و بخش دیگر را طی چند ماه بپردازم. صبح 24 ابان که از گران شدن بنزین باخبر شدم، به برادرم تلفن کردم و از او خواستم بیخیال شود، بهرحال گرانی بنزین تاثیر قطعی روی قیمت ماشین میگذاشت و ممکن بود در این بی‌ثباتی پول زیادی از جیبم برود که بعدا بفهمم حباب بوده. همان روز در فضای مجازی اخباری مبنی بر تظاهات و اعتراضات دست به دست میشد که میتوان گفت طبیعی ترین بازخورد بود به خبر گرانی. گرانی که نمک شده بود به زخم مردم، گرانی که جرقه بود برای ترکیدن این خشم.

شنبه 25 آبان در سکوت بیدار شدم و با تعجب پنجره را دیدم که  برف نیمه سنگینی در حال بارش است. موبایل را چک کردم و متوجه شدم در بعضی از نقاط تهران که برف سبک تر بوده یا بارش نداشته‌اند تظاهراتی رخ داده. اخبار لحظه به لحظه داغ تر میشد و شرایط متشنج تر به نظر می‌آمد. با ان حال که در اطراف ما همه‌چیز آرام بود اما احساس بدی داشتم.

حوالی ساعت 5 بعد از ظهر،  که در حال ور رفتن با موبایل بودم متوجه شدم که واتسپ کار نمیکند. گذاشتم روی حساب اختلال های همیشگی. تا شب که یک بار دیگر مدیا را چک کردم متوجه شدم این قطع شدن سراسری‌است و فقط به واتسپ محدود نیست. اینترنت را قطع کرده بودند!

خوشبختانه اتصال خیلی ضعیفی به تلگرام داشتم و از این موضوع برای خواندن اخبار استفاده میکردم.

تا 8 شب 26 آبان، امار کشته شدگان به نقل از بی‌بی‌سی 14نفر بود. در روز های بعد هم درحالی که اینترنت اصلا اتصال پایداری تداشت این آمارگزارش میشد. روز ها گذشت تا یک هفته، و در حوالی 2 آذر بود که بطور کلی شرایط آرام بود و دیگر زمزمه ها پایان یافته بود. طی این روز ها امار منتشر شده از 100 نفر عبور نکرد تا ...

• 11 آذر ماه 1398: سازمان عفو بین‌الملل عنوان کرد بر اساس گزارش های معتبر به این نتیجه رسیده که شمار کشته‌شدگان آبان ماه حدود 208 نفر است.
• چهارشنبه13 آذر ماه 1398: مریم رجوری رهبر مجاهدین خلق، در مراسم برپا شده مجلس سنای آمریکا سخنرانی کرد و این اولین خبر در رابطه با آمار سنگین فعلی بود. مریم قجر عضدانلو در سخنرانی خود با تکیه بر ادعای دریافت 100هزار عکس و فیلم از سوی مردم ایران، مدعی رفتار وحشیانه رژیم آخوندی نسبت به تظاهرات مدنی و مسالمت آمیز ایرانیان شد و شمار قربانیان را بیش از 1000 نفر دانست.

• فردای آن روز، در 14 آذر 98:  اقای برایان هوک، نماینده ویژه ترامپ در امور ایران در سخنرانی خود، با تکرار گفته‌های مریم رجوی و تکیه بر گفته‌های وی( یا کپی برداری یا منبع دانستن او) عنوان کرد که "شاید بیش از 1000 نفر در بیش از 100 شهر کشته شده باشند." گفته های برایان هوک بازتاب زیادی داشت و در اکثر رسانه ها دست به دست شد.

• این آمار دست به دست شد تا 25 آذرماه که سازمان عفو بین‌الملل با درج تصویری از خودرویی در حال سوختن، عنوان کرد که توانسته مرگ 304 نفر را در جریان اعتراضات/اغتشاشات ابانماه تایید کند. (به این آمار توجهی نشد و گفته های برایان هوک همچنان منبع و سندی بود در دست معترضان به حکومت)
• 2 دیماه 1398: رویترز به نقل از سه منبع خبری در وزارت کشور که خواسته‌اند نامشان فاش نشود! عنوان کرد بیش از 1500 نفر در جریان اعتراضات کشته شده اند. بی‌بی‌سی نیز این خبر را پوشش داد و در برای تقویت این فرضیه گفته های برایان هوک را در 14آذر بعنوان سند مطح کرد.

و دقیقا در اینجا بود که عدد 1500  بر سر زبان ها افتاد، و اکنون دقیقا این عدد شده آمار کشته شدگان آبانماه.

با وجود اینکه حدود یکسال از این اعتراضات میگذرد، بنده هیچ سندی در رابطه با این ادعا ندیدم. چندین بار بررسی کرده ام اما هیچ کجا اسمی، سندی، منبعی برای این گفته ها مطرح نشده. حال این سوال را از ضمیر شما دارم که چنین جیزی میتواند منطقی باشد؟  چون همه مردم این را تایید میکنند نشان از صحت آن دارد؟

شما میتوانید بگویید بله از این رژیم خونخوار چنین چیزی بعید نیست و قطعا این کار را کرده.

و یا میتوانید این انتخاب را داشته باشید که بدون سند گفته‌ای را قبول نکنید.